Dag 70: Nulletje eraf

's Ochtends achterstallige blogs ingehaald. Vrij vroeg op omdat je hier nooit kunt uitslapen door al het leven in het ziekenhuis, maar opzich ook wel fijn om 's ochtends het een en ander te kunnen doen. Toen Esmee ook wakker was, samen naar de tailor gelopen met de gekochte stof van gister. Zij moest ging al haar souvenirs laten maken en ik wilde nog een heel basic hemdje in een Afrikaans printje. Ook hebben we een schort voor Lissa laten maken als afscheidscadeautje en bedankje. Na de tailor maakten we een beginnetje aan het inpakken van onze tassen. Vanmiddag vertrekken we naar Senegal, naar de Delta a Saloum.
Aan het einde van de ochtend gaf een van de dokters een klinische les over het zieke pasgeboren kind. Ze wilde hiermee vooral duidelijk maken hoe belangrijk het is om tijdig te signaleren dat een pasgeboren baby bijvoorbeeld koorts heeft.
Het is zo bijzonder om te zien hoe weinig kennis er is onder de verpleegkundigen. Je kunt het ze niet kwalijk nemen, sommigen hebben niet eens een opleiding, maar het is wel spannend dat zij dan dus de zorg op zich hebben. Na de lunch pikte de trouwe Adama ons op en bracht hij ons naar de ferry. Hij begeleide ons over het water naar Barra, waar al weer een nieuwe taxi chauffeur klaar stond. Op de grens lieten we ons paspoort controleren en wisselden we de Dalasi's om naar Franken. We dachten dat de Dalasi weinig waard was (1€ is 55D), maar deze nieuwe munteenheid is helemaal mooi (1€ is 658CFK). Waarom ze er niet een paar nulletjes vanaf halen?
Om half 7 kwamen we aan bij onze slaapplek in Toubakouta. Prima huisjes. We besloten om een hapje te gaan eten op een aangeraden adresje. Monsieur Boum kookte heerlijk voor ons. Esmee en ik durfden een bord inktvis te delen dat erg goed smaakte! Senegal is volledig Franstalig wat soms even wat behelpen is. Het valt me mee hoe goed ik het kan verstaan, maar spreken? Gelukkig spreekt Sjef een aardig woordje Frans en komen we dankzij hem een heel eind.
's avonds zochten we nog wat informatie op over wat we konden doen in de regio en speelden we het kaartspel duizenden.