Dag 62: African hornbill taking a fly

Om 6.30u werden we opgehaald door Adama, om naar Tanji te rijden. Je bent jong en je wilt wat zullen we maar denken. En zeker dat we wat wilden! Namelijk kajakken door het bird reserve in Tanji. De gids Byebye stond al op ons te wachten. De koelbox met koffie, thee en ontbijt ging voorin de kajak en daar gingen we. Ook als je geen heuse vogelspotter bent, was het zeker een aanrader. Byebye wist veel over de natuur en over alle verschillende vogels. Niet dat hij ooit naar school was geweest, maar hij had alles zelf geleerd. Aan zijn Engels was dit wel te merken, want soms zaten er erg grappige uitdrukkingen tussen. Iedere keer als er een vogel opvloog vanuit de mangrove was het: “African Hornbill taking a flyyy” (of iedere andere vogel natuurlijk). In totaal zijn er 40 verschillende vogels te zien, waarvan 6 ijsvogels. 4 verschillende ijsvogels hebben wij maar even mooi gespot. Dat zijn toch wel erg mooie vogeltjes. Op de helft van de route hielden we pauze op een eiland. De koelbox ging aan land en we aten bammetjes met lekkere zelfgemaakte eier/kerrie salade en een vreemd smakend smeerkaas prutje. Byebye liet onze het hele eiland zien en vertelde van alles over de natuur en de dieren die hier voorkwamen. In het regenseizoen staat een groot deel van het eiland onder water. Als het water dan weer wegloop blijft al het zout achter. Iedereen mag dan naar het eiland komen om van het zout bruikbaar keukenzout te maken. Na een half uur scharrelen over twee van de eilanden kajakten we weer terug naar het startpunt. Rond half 12 waren we hier weer terug. Dat heb je dan weer als je zo vroeg opstaat, je dag is lekker lang.
Ik besloot om Remy mee te nemen naar Batukunko, het idyllische bounty strand waar ik 1x eerder was geweest. Ook hier was nagenoeg niemand en konden we ultiem chillen. Waar vind je ze nog… uitgestorven bounty stranden.

Rond 15.30u vertrokken we terug naar Tanji om de vissers aan te zien komen. Ik was hier al wel geweest, maar wilde het Remy nog laten zien. Het was ook weer totaal anders dan de vorige keer. Een stuk drukker, vermoedelijk vanwege de Ramadan. Alle vissers kwamen weer terug met hun houten boten en vis werd in kruiwagens gereden. We liepen een stuk over de stinkende markt heen en sloten af met de rokerijen. Die had ik de vorige keer geloof ik ook overgeslagen. Adama stond er op om ons weer op te pikken, omdat hij nog met Remy wilde poolen op zijn laatste avond. Hij kwam ons op pikken, maar had nog een schoolmeisje bij zich die hij naar huis moest brengen. Dit was ongepland, omdat de scholen vanwege Hemelvaart eigenlijk dicht zouden zijn. Het meisje zat op een vrij kostbare school en liet haar schriftjes aan ons zien. Van 7 tot 16 gaat ze naar school en die 9 uur worden tamelijk benut. Ze kreeg zelfs Chinees! De stof die ze liet zien kregen wij echt niet op ons tiende. Adama zette ons af bij het hotel en we spraken af voor in de avond. Dit gaf ons de gelegenheid om even rustig te eten, onszelf op te frissen en Remy’s tas in te pakken.
In de avond speelden we een potje pool met Adama en babbelden we over de cultuur. Zo had zijn vader bijvoorbeeld vier vrouwen en 19(!) kinderen. De jongste 13 en de oudste 45. Kan hier allemaal :). Zolang je je vrouwen kunt onderhouden kun je er een nieuwe bijnemen. Het maximum om te trouwen is vier vrouwen, maar daar schijnt ook niet moeilijk over gedaan te worden. Je moet het alleen aardig plannen. Op maandag en dinsdag bijvoorbeeld vrouw 1, woensdag en donderdag vrouw 2, vrijdag en zaterdag vrouw 3 en dan weer zondag en maandag vrouw 4. De vrouw aan zet kookt en zorgt dan ook voor de man. Heel bijzonder zo'n cultuurverschil.