Donderdag 09/03

Toxicologie, het laboratorium, algemene chirurgie en de kliniek voor plastische chirurgie en brandwonden. Niet alleen een mond vol, maar ook een dag vol! Om 8.00u vanochtend liepen we weer naar de bushalte toe. De bussen hier in Servië rijden allemaal om de 10/15 minuten, ondanks dit zitten ze echt stampesvol en voel je je net een sardientje. 40 minuten naar het ziekenhuis is dan best ook wel een stukje, maar… je raakt eraan gewend :)

Beginnend met toxicologie. Dit is de afdeling waar patiënten met een vergiftiging komen, denk hierbij aan drugs, alcohol, chemicaliën, pesticiden, voedsel etc. De hoofdverpleegkundige van de afdeling vertelde ons over de verschillende soorten gevallen die ze op deze afdeling treffen. De meeste toch nog erg jong (tieners die teveel drinken), in de avond en met feestdagen. Bij een van de bedden stond een politieagent, waarnaar bij ons natuurlijk de vraag naar boven kwam wat hij daar deed. De head -sestra toxicology vertelde ons dat deze meneer bolletjes had geslikt, ze liet ons dan ook meteen de kamer ingaan om op de afdeling te kijken. Op deze zelfde afdeling lag namelijk ook nog een patiënt met tuberculose (ja opnieuw niet achter een gesloten deur). We mochten dan ook niet over de drempel, maar toch al veel te dichtbij naar mijn mening.
Tot mijn grote verbazing waren we ook meer dan welkom om een kijkje te nemen in het laboratorium (toxicology). Alle bloed, urine, sputum etc. wordt naar het lab gebracht en hier onderzocht. Bij de deur ligt 1 boek waar de naam van de patiënt, het soort sample en welk onderzoek/analyse er gedaan wordt in staat geschreven. De apparatuur is allemaal heel oud. Ze hebben bijvoorbeeld van die zuurkasten die je in het scheikunde lokaal hebt staan, maar dan uit het jaar 0. Toch ook hier vertellen ze vol trots over de methodes, apparatuur en andere termen die mijn petje te boven gaan.

Onze rondleiding van vandaag vervolgde naar de General Surgery (algemene chirurgie). Hier hebben ze drie afdelingen:
1. Lever & alvleesklier
2. Dikke darm & rectum
3. Borst & endocrinologie
Op iedere afdeling loopt 1 verpleegkundige met een shift van 12 uur op 25(!) bedden. Ze heeft hulp van 1 assistent, maar verder is het rennen en vliegen. De assistent mag patiënten verschonen (iedere ochtend) en bedden schoonmaken. Deze heeft eigenlijk alleen de middelbare school gedaan, want hier kiezen en krijgen ze dit vak al. Bizar dus dat je 25 bedden hebt als verpleegkundige, en niet voor een kwartiertje. Nee 12 uur!

De laatste afdeling van vandaag was de kliniek (afdeling) voor plastische chirurgie en brandwonden. Voorbeelden van patiënten die op deze afdeling komen zijn het verwijderen van moedervlekken, melanoom (huidkanker), hazenlip, bevolkingsonderzoeken voor metastasen, decubitus, 2e/3egraads brandwonden, botox en borstvergrotingen. Plastisch chirurgische behandelingen voor de schoonheid hebben een prijslijst. Deze is wel een stukje goedkoper dan bij ons. Een borstvergroting kost hier bijvoorbeeld 2000 euro, terwijl die bij ons tegen de €4000,- loopt!
Dit ziekenhuis staat bekend om de vaardigheden en kennis rondom brandwonden. Ze geven dan ook regelmatig studiebijeenkomsten door heel Europa. Diverse patiënten werden aan ons laten zien, waaronder ook 1 man waarbij 60% van zijn lichaam verbrand was. Hij lag daar op de zelfde afdeling apart van de anderen op een soort intensive care (wij hebben niet echt iets vergelijkbaars). Zijn benen waren geamputeerd, maar ondanks dit leek het hem nu wel weer heel goed te gaan. Een best bijzondere medische situatie dus, normaal heb je bij 9% lichaamsverbranding al kans op een shock.

Rond een uur of 14.00 was het programma in het ziekenhuis voorbij voor ons. De vertaler die met ons mee liep gedurende de dag nam ons mee naar Savsko Jezero. Een kunstmatig 8km lang meer. Ze hebben in Servië natuurlijk geen kust, dit is dan ook de enige plek waar de inwoners van Belgrado buiten kunnen zwemmen. Rondom het meer zijn veel sport mogelijkheden en kleine restaurantjes, waar wij dan ook heerlijk (goedkoop) gegeten hebben.

Toen ik na deze dag thuis kwam werd het eigenlijk alleen nog maar beter. Voor mijn kamertje in het hostel lagen alle pijplijnen open met stof tot het plafond. De huisbaas kwam naar me toegesneld en liet me de nieuwe kamer beneden zien: een paleisje! Barretje, dubbel bed, eigen badkamer etc. Na duizend maal excuses stelde hij nog voor om een biertje (Heineken) te drinken. Onwijs gezellig om met een local een beetje te kunnen praten over de normen en waarden hier in Servië. Kortom! Weer een geslaagde dag.