Vrijdag 10/03

Vandaag misschien wel de interessantste dag tot nu toe: operational block! We hezen ons allemaal in een groen chirurgen pakje, mondkapje alles erop en eraan. De verpleegkundige vertelde ons dat ze hier in het ziekenhuis 20 operatiekamers hebben, waarvan 16 op deze afdeling. Er worden dagelijks dan ook 120 patiënten geopereerd! Deze afdeling was dan ook een stuk moderner in vergelijking tot de rest van het ziekenhuis. Natuurlijk kom je nog de dingetjes tegen waarvan je wenkbrauwen in een plooi gaan zitten. Alle patiënten die ingeroosterd staan worden in een boek geregistreerd. Voor noodgevallen wordt natuurlijk plaatsgemaakt. In dit ziekenhuis hebben ze speciale maatregelen, omdat het een militair ziekenhuis is. Ook al is er oorlog, de operaties gaan door. Daarvoor hebben ze bijvoorbeeld waterbevoorrading, aggregaten etc.

De verpleegkundigen hier, met veel ervaring (of het hoogste niveau) assisteren tijdens de operaties. Supertof, want bij ons is dat een hele andere opleiding. Bij iedere operatiekamer mochten we dan ook gewoon naar binnen kijken, soms met deuren open, soms met deuren dicht. Niet voor de privacy, maar meer voor de concentratie van de chirurg. We hebben dan ook even kunnen meegluren bij een knieoperatie, verwijdering van een hersentumor, hartoperatie en oogoperatie. Ook de administratie hier gaat heel goed. Bij iedere patiënt gaat er een monster naar het lab via airmail en binnen een korte tijd krijgen ze antwoord terug. Dit is echt bij iedere patiënt verplicht, om zeker te weten dat er geen complicaties zijn. Na de operatie gaat de patiënt naar de uitslaap”kamer”. “Kamer” want het is niet echt een kamer, maar eigenlijk gewoon de doorloop van waar de patiënt binnenkomt naar de operatiekamers. Ze blijven er dan ook maar een half uur/uurtje als de operatie goed verlopen is, maar het lijkt me toch niet heel relaxed wakker worden. Er zijn verder geen monitoren o.i.d. als de patiënt deze nodig heeft gaat hij/zij naar de IC.

Na het operatieblok zijn we naar de kamer gegaan waar alle materialen (vooral onderdelen van apparaten) gesteriliseerd worden. Vervolgens gingen we onder de grond naar het grote sterilisatiecentrum. Hier waren een stuk of 10 medewerkers bezig met het opvouwen van jasjes, inpakken van watjes, klaarmaken van pakketten met doeken voor op de operatietafels etc. Nadat ze ingepakt zijn gaan ze door een stoommachine met een hele hoge temperatuur. Dit duurt ongeveer een uurtje. Als de machine klaar is zijn er verschillende manieren om te controleren of echt alles steriel is. Ten eerste zit er een handtekening op van degene die het ingepakt heeft, mocht het toch fout gegaan zijn weet je wie aansprakelijk is. Daarnaast kleurt het logo naar een andere kleur en zijn er meerdere andere biologische/chemische controles. Heel boeiend om te zien, want ik had geen idee hoe dit in Nederland in zijn werk gaat. Je verwacht eigenlijk gewoon dat je steriele instrumenten/materialen hebt, maar waar ze vandaan komen?

Na de twee machtig interessante afdelingen nam de translator (en tevens ook de coördinator van de andere school) ons mee naar het Nikola Tesla Museum. Tesla (hopelijk meer bekend bij jullie dan bij mij) is een Servische uitvinder, natuurkundige en elektrotechnicus. In het museum in Belgrado werden dan ook verschillende testjes gedaan met een wisselstroomgenerator, inductiemotoren, transformatoren etc. De man die de rondleiding gaf, bracht het echt op zo’n manier dat je het zonder dat je in het vak zit het toch boeiend vond en begreep. Na het bezoekje aan dit museum zijn we nog bij de St. Mark’s Church geweest, een orthodoxe kerk. Vanavond is het tijd voor het onderzoeken van het nachtleven van Belgrado :)