Dag 10 & 11: Onderzoek en Antenatal care day

Woensdag hebben we weer een dagje aan het onderzoek gewerkt. We zijn begonnen aan observatielijsten gebaseerd op het protocol van het ziekenhuis. Zo kunnen we kijken of de midwifes het protocol ook daadwerkelijk opvolgen zoals het geschreven is. Ook hebben we gewerkt aan de interviewvragen voor de zorgverleners. We doen natuurlijk onderzoek naar de vrouwen en de redenen waarom zij naar het LHC komen voor ANC. Maar het is hierbij ook interessant om te kijken naar wat de omgeving, bijvoorbeeld vrienden, familie maar ook de zorgverleners voor invloed hierop hebben. Dit alles duurde langer verwacht, maar aangezien het morgen weer Antenatal care day is hebben we besloten om onze plannen om in de middag naar de markt te gaan, maar even op te schuiven naar vrijdag.
Zoals gisteren gezegd kwamen alle zwangere vrouwen vandaag weer op het spreekuur. Wij deden weer de vooronderzoekjes en stelde de vragen, net zoals vorige week. We worden er al een stuk beter in! Nu kon ik ook mijn geleerde vaardigheden van dinsdag in de praktijk brengen. Zes vingers boven de navel = 12 + 24 (de navel) = 36 weken zwanger etc. én! ik voelde ook daadwerkelijk het schoppen van de baby. Bijzonder!

Ook in het communiceren met de vrouwen worden we beter, dat is soms nog best een uitdaging. Vorige week begonnen we met vragen stellen, toen bleek dat de vrouw helemaal niet zwanger was. Oepsie! Miscommunicatie. Ook wilde we vandaag graag een proefinterview doen, om te kijken of onze vragen goed geformuleerd en te begrijpen waren. En dit is gelukt! Op het laatste moment kon iemand ons nog uit de brand helpen. De eerste 20 minuten aan data zijn binnen :). Wat niet gelukt is, is het toepassen van de observatielijsten die we gisteren gemaakt hadden. Er kwam namelijk geen midwife opdagen. Dat gebeurt hier soms… Maar goed we zijn al blij met het interview dus daar denken we dan maar aan.

Nog 1 highlight van vandaag, er ligt al bijna een maand een oude man in het ziekenhuis. Die eigenlijk toe is aan palliatieve zorg. Echter wil de familie heel graag dat hij in het ziekenhuis blijft (en is geld gek genoeg geen probleem). Vandaag hebben we bereikt om deze man in een stoel te krijgen en buiten te brengen. Hij zat als een koning in zijn stoel. Geluksmomentje! Vanavond zijn we weer van plan om naar de salsa les te gaan. Aangezien ik nu snotverkouden ben en nauwelijks een stem heb, eerst maar even een powernapje.