Dag 14: Ocean bay

Al vroeg was ik wakker, na een wat onrustige dag na het nieuws van gisteren. Rustig mijn dag opgestart en mijn hele kamer even stofvrij gemaakt. In een hoekje had ik een dweil gevonden, wat geen overbodige luxe bleek te zijn. Misschien had ik dit toch al bij aankomst moeten doen ;) ? Toen Esmee wakker werd, maakten we een plan om om 12 uur naar het Ocean bay beach resort te gaan. De oprichters van de stichting, waar het ziekenhuis van is, hadden een dealtje met dit resort zodat de studenten en vrijwilligers hier tegen een kleine vergoeding konden zwemmen. Dit dealtje leek echter al van de baan te zijn, want toen we er aan kwamen zei ze dat dit al lang niet meer gold. Helaas pindakaas. We vertrokken naar een tentje ernaast, wat ook niet verkeerd vertoeven was. De lunch was voor Gambiaanse termen wel prijzig, maar hierna konden we de hele middag vertoeven op twee ligbedjes. Geen straf. ’s Avonds vertrokken we weer terug waar we zelf nog wat in elkaar moesten flansen voor het eten. Onze kokkin had namelijk wel gemeld dat ze het weekend weg zou gaan, maar het eten was ze had achtergelaten (zoals afgesproken) was wel erg weinig voor 3 personen, 3 dagen. Gelukkig konden we met de ingrediënten in huis nog aardig wat verzinnen. Het werden lang houdbare Unox hamburgers, met rijst left-over en komkommer salade.
Ik begin nu ook te begrijpen waar al het stof hier vandaan komt. Toen we vanavond namelijk terugkwamen, stond de vuilnisbelt in brand. We vonden het al zo opmerkelijk dat de berg niet steeds hoger werd.... Aan vuilnismannen doen ze hier blijkbaar niet.