Dag 32: Multi-tasken

Vandaag weer een dag flink wat patiënten getriageerd. Het tempo lag weer lekker laag. Multi-tasken is hier gewoon geen ding. Terwijl je wacht op een bloeddruk band die op pompt, kun je toch best een temperatuur meten. Of bijvoorbeeld alvast wat klachten uitvragen. De vertaalster wordt soms ook een beetje geïrriteerd als je doorvraagt. Alsof dat iets is wat alleen de arts mag doen. Terwijl ik bijvoorbeeld wel graag wil weten hoeveel iemand al heeft over gegeven of spuugt. Is iemand al uitgedroogd? Of heeft het zich één keer voorgedaan. Of pijnklachten rondom de ribben, heeft iemand heel veel gehoest of heeft iemand een verbastering van hartklachten? Ik hoop toch dat het nog lukt om de verpleegkundigen dit te leren, en niet alleen genoegen te laten nemen met “general body pain”.

Na het triageren de store weer aangevuld met wat nieuwe donatiemedicatie. Helaas zat hier ook echt een heleboel bij wat al over datum was. Zo super zonde om dit weg te gooien! Alle donatiemedicatie zit er voor nu wel in, dus morgen kunnen we gaan beginnen met tellen.

Aan het einde van de dag zijn we met Lia naar de fairtrade markt gereden in Bakau. Lia is ex-verpleegkundige en gaat hier een brug slaan tussen het management en de vloer. Een soort ogen van Annemieke. We vertelde dat de markt tot eind april er zou zijn. Maar dat was blijkbaar al van het weekend voor het laatst geweest, want er was nog maar een enkel stalletje over. Ik kon nog wel een schattig kinderjurkje en een hand beschilderde magneet scoren. Bij terugkomst gingen we weer op bezoek bij buurvrouw Fatou. Ze had ons gebeld met de boodschap dat ze ons zo miste en dat we maar weer eens langs moesten komen. Dus dat deden we! We namen wat kleertjes mee voor de kinderen en het was weer een gezellige boel. In het donker zaten we op het stoepje, wat te kletsen en te spelen met de kinderen. Dit keer kwamen we niet thuis met een hele bos reggae vlechtjes ;).