Dag 37: Tanji

Hoe rot gister de nacht was, hoe fijn ik nu geslapen had. We kunnen er weer tegenaan. Het plan was dan ook om naar Tanji te gaan, een vissersdorpje wat lager aan de westkust van Gambia. Met de openbare busjes vertrokken we eerst naar het Tanji village museum. Normaal zijn we alle drie niet zo van de musea, maar dit beviel erg goed. Een soort openlucht museumpje leidde ons rond door het vroegere leven van de Gambianen. De verschillende culturen, stammen, flora en fauna kwamen aan bod afsluitend met een djembé liedje met onze drie namen. Op het randje aan de weg aten we op de “stoep” onze lunch voordat we naar het strand waar het vissersdorp aan grensden vertrokken. Het vissersdorp ruikt gek genoeg, lekker naar vis. Blijkbaar stond de wind goed, want het viel nog alles mee. Op het strand komen de vissers rond drie/vier uur allemaal terug, waar ze opgewacht worden door allemaal mensen die hier geïnteresseerd in zijn. Ze staan klaar met hun blote handen, manden, grote wasteilen en zelfs kruiwagens. Als er zo’n boot terugkomt van zee ontstaat er een soort gekte en plaatselijke marktsituatie. Een kruiwagen met witvis kost zo’n 7000 Dalasi (140 euro). En aan de kant wordt de vis gefileerd, gerookt en weer doorverkocht. Het viel ons ook erg op dat we een keertje niet of in ieder geval nauwelijks opvielen als “Toubabs”, de focus lag op de vissies.

Na het dorp besloten we nog om naar een art gallery aan de weg te lopen. Simone had gezegd dat dit erg de moeite waard was. En inderdaad. Mama Africa had zich hier gevestigd met nog diverse andere kunstenaars. Leuk om alle creativiteit bij elkaar te zien en ook de plek was erg de moeite waard. Een grote brede zandweg leidde naar een reusachtig pand met een wijd strekkende tuin erbij. Een goede plek om nog even een Youki te drinken dus ;).

Met de busjes vertrokken we weer terug naar de kust bij Senegambia, want hier zo vanavond een salsa feest zijn ter afsluiting van de lessen. Met zijn allen gingen we uit eten, waar we met reggae muziek op de achtergrond twee minuten stil waren. Met volle buikjes vertrokken we naar het feest, wat eigenlijk niet echt een feest was. De opkomst was erg laag en eigenlijk was het niet echt anders dan de lessen. Maar ik heb wel voor de laatste keer nog even aan mijn draai kunnen werken ;). Wie weet komt er ooit nog een vervolg op het salsa’en.