Dag 57: Wachten duurt lang

Om 10u zaten we keurig op het ontbijt te wachten. Wat uiteindelijk lekker laat pas kwam. Om 11.15 kwam Cho met een bord friet, omelet en wortelrasp aanzettten. Stevig ontbijtje wel ;).
Met de fietsen gingen we op pad en het pondje over. Hier stond Jibbe (de broer van Adama op ons te wachten met een taxi driver erbij. Onze eerste bestemming was de Wassu stone circles. We mochten hier zelf een beetje doorheen lopen, maar zagen niet veel meer dan hoopjes stenen, omdat we er geen verhaal bij hadden. De gids, ook wel bekend als "the stoneman", zat aan het begin en we mochten alles aan hem vragen. Hij nam zijn beroep echter wel heel serieus, want hij leek lekker stoned te zijn. Een bezoekje aan het mini museum leverden ons meer informatie op. De stone circles zijn historische stenen, die ergens iets weg hebben van hunebedden. Ze staan allemaal in een bepaalde vorm (circle) die verband heeft met de stand van de maan sterren e.d.. Mensen werden hierin ook begraven. Na het museumpje liepen we terug naar de stoneman en zijn vriend. Toen de vriend hij eenmaal doorhad dat we verpleegkundigen waren, vroeg hij om "tablets". Hij had al lang last van pijn in zijn mond, wat niet zo verwonderlijk leek met een lekker abces. Ik legde uit dat alleen de pillen die ik hem kon geven (paracetamol) maar goed waren voor 1 nachtje slapen zonder pijn. En dat hij daarna toch echt naar de dokter moest. Hij leek in te stemmen en gauw te gaan, maar ja dat is hier altijd maar de vraag...
Met de stoneman onderhandelden we over een boottocht in Kuntaur langs de chimpansees en nijlpaarden. Dit ging lekker moeizaam en uiteindelijk hebben we waarschijnlijk veel te veel betaald. Het is hier duidelijk dat ze een beetje hopeloos zijn door het toeristische laagseizoen. Het gaat zichtbaar om geld verdienen.
Tijdens het afdingen viel mijn oog op de voet van de stoneman. Een volledig setje zwarte tenen die er elk moment af zouden kunnen vallen, conclusie? Diabetes! Ik probeerde voorzichtig aan de man te vragen of hij er last van had. "Ja, het doet pijn als ik loop" was het antwoord. "Al een poosje, maar de vorige keer in het ziekenhuis hadden ze alleen wat pus eruit gehaald en dat was het." Langzaam probeerde ik de man duidelijk te maken wat ik dacht dat het was en dat de tenen toch wel echt dood waren. De man vroeg uitleg over wat diabetes was, waarna ik het hem in Jip en Janneke taal uitprobeerde te leggen. Ook hij zou naar de dokter gaan...
Na deze spontane consultjes vertrokken we naar Kuntaur. Hier moesten we op de boot wachten die de stoneman voor ons geregeld had. Dat duurde ook weer een eeuw. Soms vind ik het zo irritant dat je van alles en iedereen afhankelijk bent. Ik kijk wel weer uit naar dingen op eigen houtje kunnen ondernemen. Gewoon echt in je uppie.
Een poosje later voeren we dan toch door het National River Gambia Park op zoek naar de nijlpaarden. Na een klein kwartiertje werden we al beloond. Vier flinke hippo's lagen te chillen in de rivier. En schitterend gezicht.
Een stuk verder pikten we nog een ranger op die ons chimpansees liet zien. Alhoewel, we betaalden de ranger voor het niks doen en de boot bestuurder liet het ons uiteindelijk zien. Zo gaat dat hier :).
Jibbe en de bestuurder reden ons terug naar de ferry, waar we nog een kleine stop maakten bij Janjanbureh camp om een drankje te doen (en te bidden voor hen). We staken weer over met het pondje en pikten onze fietsen op. Ook hier wilde een gast geld voor het letten op onze fietsen. Dat had hij zogenaamd afgesproken met Cho.
Eenmaal bij Cho duurde het weer lekker lang voordat hij aan het eten begon. We konden ons nog niet opfrissen omdat het water uit de rivier komt en het was laag water. Ik was daarom verplicht om op een ligbedje te kijken naar de sterrenhemel met bliksem vanuit Guinee-Bissau. Ook een momentje om alle ervaringen eens een rustig plekje te geven.
Om 23u kregen we onze maaltijd. Spaghetti met brood, friet en vis. Tenminste een graatje met een rot kopje. Jammer dat ik geen foto's kan delen ;). We pakten onze tas en sloten de dag af. Morgen weer terug naar Lamin.