Dag 73: Lesje Attaya maken

Vandaag het schoonmaken weer voortgezet door de delivery room en de postnatal room aan te pakken. Hierbij kreeg ik weliswaar hulp van twee nurse assistents. Terwijl ik water aan het koken was om meer bacteriën dood te krijgen, waren zij alvast begonnen met koud water. Toen ik terugkwam vertelden ze me dat ze nagenoeg klaar waren. Toen ik met mijn grijze doekje langs de bedden ging was hij hierna nog rood met bloedspetters van de (laatste) bevalling(en). Het is duidelijk dat we andere definities van schoon hebben. Het moeilijkste hierin vind ik nog dat je het dan dus vervolgens in je eentje staat te doen, omdat zij vinden dat ze klaar zijn en dan ook echt onmotiveerbaar worden. Een van de twee nurse assistents was sowieso al gevlogen, de ander kreeg ik nog wel zover om bij me te blijven tot ik voorstelde om ook nog de postnatal room schoon te maken. Je moet ook niet teveel willen… Gelukkig had de échte schoonmaakster gezien dat ik alleen stond te boenen en kwam ze me assisteren.
In de middag maakten Esmee en ik weer het standaard rondje langs de tailor en de supermarkt, waarna ik belde met het thuisfront. Na het avondeten liepen we naar buiten naar de mangoboom. Onder deze boom zit een groep jongens/mannen (ook wel genaamd de stoners) iedere namiddag en avond te chillen. Ze proberen ons dagelijks bij hun gezelschap te voegen, maar tot nog toe was dat ze niet gelukt. Vandaag hadden ze echter geluk, want het aanbod om te leren hoe ik Attaya moest maken kon ik toch niet afslaan. Attaya is een soort kruising tussen koffie en thee en is hier echt onderdeel van het dagelijkse (sociale) leven. Het duurt namelijk vrij lang voordat het klaar is en wordt altijd gedeeld. Ik had het al een paar keer gedronken en ook pakjes gekocht om het thuis te maken. Alleen de échte handleiding van een Gambiaan had ik nog niet gekregen!