Dag 75: Tanka Tanka

Hoewel het gister best laat was geworden, vanochtend toch maar weer op tijd verder gegaan met het onderzoek. Het moet tenslotte toch af en om 10.30 stond er alweer een uitje gepland. We gingen namelijk met Lia, Annemieke en Sjef naar Tanka Tanka. De enige psychiatrische instelling in Gambia. En wat voor eentje… Het was eigenlijk een soort compound, maar dan met een iets verhoogde muur. Bij binnenkomst kregen we een uitleg in het kantoor van de directeur over hoe alles hier te werk ging. Later volgde een rondleiding door een van de verpleegkundigen. Hij vertelde dat bij binnenkomst de patiënt eerst plat gespoten wordt en dan op een bed gelegd. Als hij/zij bijkomt wordt er verder gekeken wat het behandelplan kan gaan worden. Ook als een patiënt zich in de instelling niet gedraagt gebeurt dit. De mannen en vrouwen slapen gescheiden ongeveer 10 per kamer op matrassen of afdank ziekenhuisbedden. Overdag kunnen ze wel door elkaar lopen buiten op de binnenplaats. We kwamen langs de kokkin die op een houtvuur een mega grote pan had staan en hier met een 2 meter lange pollepel in roerde. Ook konden we een kijkje nemen in de activiteitenruimte. Hier was een verpleegkundige net klaar met het lakken van de nagels van iemand, die daarna besloot haar handen in een emmer met water te stoppen. Het nagellakje was van korte duur. Op een gegeven moment liepen we langs een kamer aan de mannenzijde waar een handboei gebruikt was om de luiken dicht te houden. Sjef vroeg waar dit voordiende. We moesten wat dichterbij de verpleegkundige komen en hij legde uit dat hier alle moordenaars zaten. Op de vraag hoeveel dat er dan waren moest hij even nadenken en op zijn vingers tellen. Best fijn dat ze weten of er een mist ja of nee ;). Ook de wasserette was indrukwekkend. Hier stond één dame in haar uppie alle kleding van de patiënten te wassen. Veelal met de hand, want er was maar één functionerende wasmachine. De patiënten droegen ook gedoneerde kleren, want het was geen doen om het bij elkaar te houden. Iedere ochtend konden ze een nieuw setje kleren ophalen. We eindigden na een blik in de verbandkamer weer in het kantoor van de directeur. Wat een bijzonder avontuur weer!